Na wyspie Flores Kościół katolicki zawdzięcza swój rozwój przede wszystkim misjonarzom werbistom. To oni zorganizowali tutaj struktury diecezjalne, pobudowali szkoły, szpitale, drogi, kościoły, niższe i wyższe seminaria duchowne. Do tej pory całe duchowieństwo z wyspy Flores i okolicznych wysp, takich jak Timor, Lembata, Sumba, kształci się w misyjnym sercu wyspy, czyli w Wyższym Seminarium Duchownym św. Pawła w Ledalero niedaleko Maumere.
Za werbistami przybyły na wyspę, aby szukać nowych powołań i kandydatów do stanu zakonnego, inne zgromadzenia i zakony z całego świata. Dla przykładu w jednej tylko diecezji, której siedziba znajduje się w mieście Maumere we wschodniej części wyspy, swoje placówki mają obecnie: SX (Societas Sancti Francisci Xaverii); SSpS (Servae Spiritus Sancti); SSpSAP (Adoratione Perpetua); SS.CC (Sacrorum Cordium Jesu et Mariae); SPC (Soers de Saint Paul de Chartres); SJD (Soeurs de Jeanne Delanoue); SJ (Societas Jesus); SCMM (Sororum Caritatis a Nostra Domina Matre Misericordiae); Scalabrinian (Misionaris St. Carolus Boromeus); RSCJ (Religieuses du Sacre Coeur de Jesu); PIJ (Pauperis Infantis Jesus); O.carm (Ordo Carmelitarium); OFM (Ordo Fratrum Minorum); OFMCap; OFMConv; JMJ (Societas Jesu, Mariae, Josephi); FCJM (Fransiscanae Cordis Jesu et Mariae); CP (Congregatio Passionis); CMF (Cordis Mariae Filii), etc.
Zaskakuje tutaj na wyspie Flores rozkwit powołań i młodość Kościoła, którą od razu się wyczuwa. Nie tylko bowiem kościoły parafialne są przepełnione dziećmi i młodzieżą, ale również wszystkie instytuty i zgromadzenia zakonne. Seminaria duchowne mają dziesiątki powołań każdego roku. Gdy odwiedza się domy zakonne sióstr, widać w nich wiele młodych dziewcząt, które pragną poświęcić swoje życie Bogu. Podobnie jest w zakonach męskich.
Poziom kształcenia sióstr, kleryków i braci zakonnych jest również bardzo wysoki. Siostry potrafią posługiwać się swobodnie takimi językami, jak angielski czy włoski, ponieważ zazwyczaj ich formacja zakonna odbywa się w Europie lub na Filipinach.
Oczywiście można domniemywać, że instytucje kościelne dają tym młodym kandydatom, którzy często pochodzą z ubogich rodzin, szansę na dobre wykształcenie i wyjazd za granicę. Jednak na pewno nie jest to jedynym powodem wyboru drogi powołania. Wielu bowiem świadomie chce poświęcić swoje życie Bogu i służbie bliźnim. Podczas rozmów z siostrami i braćmi, można wysłuchać ich świadectw, które są związane z wyborem życia konsekrowanego.
Każdego dnia na wykłady z filozofii i teologii do Seminarium w Ledalero przychodzą i przyjeżdżają setki młodych ludzi z całej okolicy. Są wśród nich nie tylko klerycy diecezjalni i zakonni, ale także siostry i osoby świeckie, które chcą uzyskać licencjat lub magisterium z teologii. Seminarium to obchodzi w tym roku 50. rocznicę swojego istnienia, z czego wynika, że w każdej parafii na wyspie Flores pracują już księża, którzy wcześniej zdobyli tu wykształcenie.
Werbiści mogą zaś chlubić się bogatą historią i owocami pracy misyjnej dziesiątek współbraci, którzy poświęcili tutaj całe swoje życie. Widać tutaj naocznie, że systematyczna praca i poświęcenie życia służbie Kościołowi przynosi konkretne rezultaty. Młodzi zaś ludzie z wielodzietnych i pobożnych rodzin chcą naśladować tych, którzy przynieśli na wyspę Flores wiarę chrześcijańską i zapewnili rozwój intelektualny tutejszych mieszkańców.
Józef Trzebuniak SVD, Indonezja