Zbliżając się do święta Bożego Narodzenia, Ewangelia na 4. niedzielę Adwentu zwraca naszą uwagę na dwie niewiasty, Maryję i Elżbietę, które będą matkami, jedna matką Jezusa a druga Jana Chrzciciela. Maryja dowiedziała się od Anioła Gabriela, że Elżbieta spodziewa się dziecka. Natychmiast podejmuje decyzję, aby pójść do Ein Karem, by być z nią w jej ostatnich tygodniach ciąży. To spotkanie dwóch matek jest również spotkaniem Jezusa i tego, który przygotuje Mu drogę, Jana Chrzciciela.
2025 rok to podwójna okazja, by zapytać o wdzięczność. Najpierw Rok Święty w Kościele, z hasłem „Pielgrzymi nadziei”, a potem 150. rocznica zaistnienia Zgromadzenia Słowa Bożego.
W naszym życiu właściwie wszystko to bezzwrotny kredyt, łaska, Boży dar. Tak właściwie to nic nam się nie należy, tak bardzo i tak często jesteśmy obdarowywani. Wielu w tym dniu się urodziło, wielu zmarło, a ja się zająłem sobą i tym swoim natarczywym ‘teraz ja’. Jak długo będę kazał Bogu czekać na jedno złamane ‘dziękuję’?
Są takie biblijne obrazy, które zostają gdzieś zakamarkach ucha i pod powiekami na dłużej. Wracają same z siebie. Dla mnie jedną z takich scen, która powraca, jest Kana Galilejska i odbywające się tam wesele. Dziwne wesele.
Nie wiem, ile razy ta Ewangelia posłużyła mi za punkt wyjścia do homilii ślubnej. Ale pierwszy raz Kana i wydarzenia opisane w drugim rozdziale janowej Ewangelii nie chcą mnie opuścić w czasie okołoświątecznym.
Ewangelia na 3. Niedzielę Adwentu w roku C jest częścią szerokiej narracji ewangelicznej, w której Łukasz mówi o początkach działalności Jana Chrzciciela, swoim nauczaniem na pustyni przygotowującego lud na przyjście Mesjasza. Jan zachęcał ludzi, którzy do niego przychodzili, aby uporządkowali swoje życia przez akty pokuty i chrzest, który od niego otrzymają. Różnym ludziom proponuje bardzo konkretne działania, które wyrażą ich gotowości do zerwania z przeszłością grzechu i wejścia w nowe życie.
Czytając Ewangelię na 2. Niedzielę Adwentu należy zwrócić uwagę na to, że Anioł Gabriel nie zjawił się w Nazarecie, aby jedynie porozmawiać z Maryją, ale został posłany do Nazaretu przez Boga. To Bóg jest inicjatorem ostatniego aktu historii zbawienia jakim jest Wcielenie Syna Bożego. W słowach Anioła skierowanych do Maryi jest ukryte proste pytanie: Czy dasz mi ciało? Ewangelista przekazał to w nieco rozwinięty sposób, aby ludziom, którzy są adresatami jego Ewangelii (poganie) wyjaśnić, kim będzie ten „obleczony w ciało Maryi” człowiek
Możemy być naprawdę zachwyceni dynamiką rozwoju misji. Otwieranie nowych dzieł daje wiele satysfakcji: podnosi na duchu pięknie utrzymana kaplica w środku buszu, szkoła, która kształci przyszłych leaderów czy ośrodek zdrowia ratujący życie wielu ludziom. Dynamicznie żyjące wspólnoty dają poczucie przyjęcia wiary i jej żywotności. Mimo to warto czasem spojrzeć wstecz na miejscowych ludzi, żeby zobaczyć, czy nadążają za tym wszystkim, co robią misjonarze, czy to rozumieją i czy to dotyka i inspiruje ich wrażliwość.
1. Niedzielą Adwentu rozpoczynamy nowy rok liturgiczny. Przez ludzi, którzy przygotowują liturgię, nazywany jest„Rokiem C”, w czasie którego czytamy Ewangelię według św. Łukasza. Ponieważ rozpoczyna się Adwent można byłoby się spodziewać, że usłyszymy cytat z początku Ewangelii św. Łukasza, gdzie jest opisane, jak doszło do narodzenia Chrystusa. Jednak Kościół przedstawia nam cytat z końcowej części tej Ewangelii mówiący o powtórnym przyjściu Pana Jezusa.
24 listopada 2024 roku. Niedziela rano. Jedziemy na Mszę św. do Bogi, stacji bocznej parafii Hanuabada. Towarzyszy mi seminarzysta Paul, który skończył filozofię i za kilka miesięcy rozpocznie nowicjat na Filipinach.
Katolicy w Bogi to właściwie dwie rodziny, które przybyły z regionu Highlands w środku wyspy na wybrzeże i od kilku lat próbują rozwinąć wspólnotę katolicką. Jest to proces mozolny, ale ważna jest przede wszystkim ich żywa wiara i wytrwałość.